Strony

poniedziałek, 10 czerwca 2013

"Dracula" Brama Stokera

 Przeczytałam wiele książek o wampirach, jednak "Dracula" jest najlepszą z nich i jednocześnie najstarszą. Powieść została wydana w 1897 roku.
  Wygląd: Stoker przedstawił wampira jako wychudłego hrabiego o nadzwyczajnej sile. Dracula był starcem o siwych włosach, długich wąsach i krzaczastych brwiach. Nieumarły był posiadaczem długich, białych, ostrych zębów wystających na czerwone wargi. Był nadzwyczajnie blady. Miał szerokie, owłosione( także od środka) dłonie z krótkimi, grubymi palcami zakończonymi długimi, wypielęgnowanymi, ostrymi paznokciami.
  Ciało wampira było lodowate, a o jego nieludzkiej naturze świadczył brak odbicia w lustrze i nierzucanie cienia. Hrabia potrafił poruszać się po ścianach swojego zamku głową w dół jak jaszczurka czepiając się kamieni za pomocą rąk i nóg. Na krew Dracula reagował demonicznym szałem, który mógł opanować krucyfiks.
  Hrabia mógł zmieniać się w wilka i nietoperza. Mógł przybierać kształty mgły oraz znikać i pojawiać się kiedy zechciał. Do pewnego stopnia potrafił też sterować żywiołami( mógł wywołać mgłę lub burzę). Dyrygował zwierzętami: szczurami, sowami, lisami. Mógł zmniejszyć swoje rozmiary, by dostać się do domu przez uchylone okno lub nawet przecisnąć się w otworze wielkości OSTRZA NOŻA.
  Dracula młodniał po wypiciu krwi.
  Wampir według Stokera miał też pewne ograniczenia: 
1. Mógł przepłynąć wodę tylko gdy stała pomiędzy przypływem, a odpływem lub podczas przypływu.
2. Odstraszał go czosnek.
3. Poświęcone przedmioty sprawiały, że tracił moc.
4. Gałązka dzikiej róży położona na trumnie zapobiegała wydostaniu się wampira na zewnątrz.
5. Za dnia musiał spać w trumnie.
6. Gdy chciał wejść do domu musiał być wcześniej zaproszony przez domowników. 

  Stoker przedstawia też motyw przemiany człowieka w wampira na przykładzie Lucy, która z każdym ugryzieniem przez Draculę stawała się coraz słabsza, by w końcu umrzeć i stać się wampirem. Lucy po śmierci stała się jeszcze piękniejsza niż była z życia. Jej życiowa czystość zmieniła się w zmysłowe wyuzdanie po śmierci. Lucy wabiła dzieci, by pić ich krew. Po sotkaniu z nią dzieci uważały, że spotkały białą damę.

  Motyw pogromcy wampirów w powieści Stokera reprezentuje Abraham Van Helsing. Według niego sposobem na zabicie wampira jest zastrzelenie go poświęconą kulą lub PRZEBICIE SERCA KOŁKIEM i odcięcie głowy uprzednio wypełniając usta czosnkiem. W ten sposób zginęła Lucy i Dracula. Wampir może też umrzeć wystawiony na światło słoneczne.

  Moim ulubionym bohaterem w powieści Stokera jest pacjent szpitala psychiatrycznego Renfield, który chciał zjeść jak najwięcej życia na raz. Twierdził, że to zapewni mu dłuższą egzystencję. W tym celu:
1. Zwabił muchy na cukier.
2. Złapał pająki.
3. Karmił pająki muchami.
4. Złapał wróble, które następnie karmił pająkami. 
5. Poprosił doktora o kota, a kiedy go nie dostał sam zjadł wróble;)
  A mój ulubiony cytat to fragment dziennika doktora Sewarda, w którym wspomina o Renfieldzie:
" Miał bardzo szczególną metodę robienia porządków: zanim zdołałem go powstrzymać, połknął po prostu wszystkie trzymane przez siebie w pudełkach muchy i pająki."
 I jeszcze słowa samego Renfielda: " Ubzdurałem sobie, że życie jest realnym bytem i do tego wiecznym, że konsumując wiele żywych istot, nawet tych będących niskimi formami życia można przedłużać swoją egzystencję w nieskończoność. Czasami wierzyłem w to tak bardzo, że próbowałem odebrać życie człowiekowi."

  Mam nadzieję, że przybliżyłam Wam trochę powieść" Dracula". Chciałabym znać wasze opinie na jej temat jeśli ją przeczytaliście, a jeśli nie czy Was do tego zachęciłam;)
                                                                                        Pozdrawiam;)

2 komentarze:

  1. Sama interesuję się fantastyką, chociaż wampirami niekoniecznie. Jednak dzięki tobie bliżej się z nimi poznałam ( przynajmniej w Draculi ;p ) i już nie jestem do nich aż tak uprzedzona ;)
    Zapraszam do mnie:
    http://wojna-elfow.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  2. Od "Draculi" zaczęła się książkowa historia wampirów, jest to więc niewątpliwie klasyk. Przeczytałam tą książkę jednym tchem, było to coś niezwykłego. Co do postaci - moją ulubioną też był Renfield. Był niesamowicie inteligentnym i sprytnym człowiekiem. Co do cytatów - ubóstwiam szczególnie drugi z nich, który pozostał mi w pamięci na dłuższy czas. W tych kilku słowach zawarł niemal całą filozofię swojego życia. Rzadko spotyka się w książkach tak złożonych bohaterów ;)
    Ps. Jeśli dopracujesz grafikę bloga, ma on spore szanse aby zabłysnąć ;)

    pozaczasem94.blogspot.com
    niepokorna-alfajiri.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń